Moulin Blues Ospel

Jouw eigen ervaringe of review betreffende een gig, concert of festival
Marga

Moulin Blues Ospel

Bericht door Marga »

Moulin Blues Ospel 2 en 3 mei 2014

tekst Marga van Dijk, foto's Kuno Mooren / Bert Lek

Soms is het de moeite waard om in de auto te stappen en naar een festival te rijden: je moet er iets voor over hebben, maar dan krijg je ook wat voorgeschoteld.
Ik moet eerlijk bekennen dat ik mazzel heb, omdat ik een bluesmaatje heb die me uitnodigt om mee te gaan en ik daardoor ook backstage mag komen.
Het grootste voordeel is: je hoeft nergens voor in de rij te staan: niet voor de kassa, niet voor de aankoop van de muntjes en vooral niet voor de WC maar ook, dat je mensen ontmoet die je normaliter niet zo gauw zou ontmoeten.
Stiekem vraag ik me af wat al die mensen backstage doen, maar goed: ik ben er content mee.
Foto’s maken is de grootste hobby van mijn bluesmaatje dus ik krijg zo de kans om op de foto te gaan met allerlei artiesten en het mooie is, dat die artiesten hun mooiste houding aannemen, hun glimlach tevoorschijn halen en me behandelen alsof ik heel belangrijk ben.
De meesten zijn super vriendelijk en heel aardig.

Marga van Dijk
Afbeelding

Tja…ik doe dit al een poosje dus leer je heel veel mensen kennen en er overkwam me iets wat ik gewoon heel leuk vond: vorig jaar ben ik naar Gieten geweest (Trouble Soon Be Over), een muzikaal en verbaal verhaal over het ontstaan van de blues. Ik ontmoette daar Bo Brocken, een zanger die altijd alleen met zijn gitaar muziek maakt…mooie muziek vind ik. Een poosje daarna ben ik in Vlaardingen naar hem wezen kijken en luisteren en hij vond dat prachtig en afgelopen weekend kwam er een man naar me toe en kustte me drie keer op m’n wangen en ik keek hem, denk ik, even verbaasd aan want hij zei: “Ken je me nog?” Het kwartje viel gelukkig dus zei ik: “Natuurlijk, jij bent Bo”…. de omgekeerde wereld: een muzikant die naar mij toekwam om me gedag te zeggen en het maakte indruk op me. Bo is overigens een super aardige man.

Natuurlijk zijn er wel meer, die ik wat beter heb leren kennen in de afgelopen jaren en op de een of andere manier krijg je dan een soort band met die mensen die op wat voor wijze dan ook iets met de muziek te maken hebben.
Het is een mooi wereldje en het is altijd genieten van alles en iedereen.

Moulin Blues vond ik geweldig. Het is er heel druk en soms lijkt het wel een reünie, want ik heb begrepen dat sommigen elkaar alleen op dit festival ontmoeten; tenslotte ligt het voor velen te ver weg van huis.
Mijn bluesmaatje logeert al jaren in een klein familie-hotelletje in Meijel, een kilometer of tien van Ospel vandaan. Ik nu ook voor de tweede keer. Het is een oud hotel maar met super lieve mensen die er alles aan doen om het de mensen die daar logeren naar de zin te maken.
Beide dagen van het festival werden we ’s nachts na terugkomst in het hotel ontvangen met een drankje en een bittergarnituurtje…oké de drank moest betaald worden maar de snack niet.

Moulin Blues zelf bracht allerlei soorten muziek: er waren optredens die me zullen bijblijven: The Mighty Mojo Prophets opende de eerste dag en ik dacht: als dit het wordt kunnen mijn dagen niet meer stuk, maar dat was niet zo. De Patrick Sweany Band daarna was minder, maar dat is mijn eigen mening natuurlijk. Maison du Malheur was weer iets beter en Jonny Lang was magnifiek: zo’n jongen die veel beweegt, veel mooie muziek brengt en teksten waarvan je kippenvel krijgt. Mijn favoriet “Red Light” kwam gelukkig voorbij. Bij dit optreden stonden er twee meisjes naast me die voor het eerst op dit festival aanwezig waren: een jaar of twintig waren ze, denk ik.
Ik vroeg aan één van de meisjes: “Ken je Jonny Lang?” “Nee” zei ze.
“Je moet op zijn teksten letten want die komen binnen.”, zei ik.
Ze lachte en gedurende het optreden zei ze ineens tegen me, terwijl ik een traantje wegpinkte “Ik snap wat je bedoelt” en ze raakte me even aan. Zomaar zo’n jong meisje die onder de indruk was van deze artiest…zomaar iets delen met een vreemd iemand: zo mooi kan het zijn als je met anderen naar muziek luistert.

In de kleine tent speelde de J.F. Klaver Band die weer super op dreef was en wat is John Klaver een aardige man: hij komt zo verlegen over en hij is zo goed tezamen met de andere leden van zijn band, waaronder de vrouwelijke bassiste Iris Sigtermans, die stond te glimmen van oor tot oor.

samen met John. F. Klaver
Afbeelding

Later speelde Claude Hay in deze kleine tent en dat was ook heel bijzonder: iemand die gitaar speelt maar er voor zorgt dat het lijkt alsof er een hele band op het podium staat. Genieten dus!!!
In de grote tent was het tijd voor de Tedeschi Trucks Band…veel mensen om me heen waren er lyrisch over, maar het deed mij niet veel en gelukkig zei mijn bluesmaatje: “Het is genoeg voor vandaag vind je ook niet?”

De volgende dag opende Drippin’Honey het festival en dit was echt zo leuk…ik had ze nog nooit gezien, althans ik kan het me niet herinneren, maar het was echt super. Het was gelukkig voor de band al druk aan het worden – het aanvangstijdstip was om 12.00 uur - en wat me opviel was dat de bandleden zo aan het genieten waren: top!!!

Drippin' Honey

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding


Daarna volgde Little X Monkeys in de kleine tent zodat men op het grote podium de gelegenheid kreeg alles weer klaar te zetten voor de volgende band.
Deze band was grappig en that’s it.

My Own Holiday (weer op het grote podium) bestond uit een drummer en een gitarist/zanger.
Twee mensen die het hele podium voor zichzelf hadden en een optreden verzorgden wat klonk als een klok: zo bijzonder en gaaf.

My Own Holiday
Afbeelding

Daarna Sugar Ray & The Bluetones: wat moet ik over deze band vertellen? Het feit dat de mensen om ons heen zeiden: “hé hé eindelijk echte blues” geeft al aan dat de muziekgenres niet altijd iets met ‘echte” blues te maken hebben, maar het gros van de mensen maakt dat niet zoveel uit.
Het optreden was formidabel en ik zag ze nu voor de tweede keer en ze gingen volledig uit hun dak en de mensen genoten…je zag echt iedereen genieten: zo mooi!!
De gitarist Mike (Monster) Welch speelde zijn solo’s met zoveel passie, dat ik daar ook kippenvel van kreeg: niet normaal hoe iemand zo fantastisch gitaar kan spelen.

Marga, Ray Norcia, Bert Lek
Afbeelding

Marga samen met Mike Welch
Afbeelding

Sugar Ray & The Bluetones
Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Het programma werd iets omgezet omdat The Excitements het af hadden laten weten en kwam Pokey LaFarge op het grote podium terwijl ze gepland waren in de kleine tent.
Heel veel mensen op het podium en de muziek die ze speelden maakte je vrolijk: een hele leuke band.

Honey Island Swamp Band was de volgende die het grote podium betrad: wat me direct opviel was de over actieve bassist: samen met een bluesvriendinnetje hebben we staan te genieten hangend tegen het podium aan. Een verademing om die man aan het werk te zien. Voor het overige was de muziek die de band speelde goed om aan te horen.

Honey Island Swamp Band
Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding


Layla Zoe: wat me direct opviel is dat deze dame heel lang haar heeft en ze daar heel goed mee weet om te gaan: je ziet haar spelen met dat haar en daardoor werd ik afgeleid en ik vond de band maar zo zo. Ik heb de set niet afbeluisterd. Ze zal ongetwijfeld goed zijn, maar ik had hier even niets mee.

Layla Zoe
Afbeelding

Afbeelding

Toen was het de beurt aan de Kenny Wayne Shepherd Band en kwam er iets op het podium wat me zal bijblijven: één brok dynamiek met een zanger die het publiek bespeelde, de gitarist die over het hele podium stormde en ik heb met open mond staan kijken wat een eenheid deze band vormde. Dit optreden was té snel voorbij, vond ik.

Kenny Wayne Shepherd Band
Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

De laatste band die optrad was de Sugaray Rayford Band, die een show opvoerde die echt Amerikaans overkomt: een lesje hoe je het publiek moet entertainen. Het publiek ging dan ook uit z’n dak en de muziek was geweldig, maar wat het meeste indruk maakte was, dat Sugaray Rayford, een grote donkere man, op het randje van het podium ging staan en zich boog naar het publiek toe. Hij torende boven alles uit en je zag hem genieten hoe het publiek op hem reageerde. Binnen no time was z’n hele gezicht bezweet en omdat ik vrij dichtbij stond zag je z’n hele gezicht glimmen: zo’n super donkere man met al die zweetdruppeltjes op z’n gezicht.
Het enige minpuntje was, dat hij een broek aanhad die veel en veels te lang was. Kennelijk had niemand de tijd genomen om die broek wat korter te maken en er zat voor hem niets anders op, dan constant aan z’n broekspijpen te trekken om te voorkomen dat hij zou struikelen.
Dit irriteerde me wel een beetje en leidde me af en toe wat af, maar dat doet niets af aan dit super optreden.

Samen met Sugar Rayford
Afbeelding

Nadat we een poosje naar dit optreden hebben gekeken zijn we weggegaan, terug naar het hotelletje en na het nuttigen van een drankje en nogmaals van de door de eigenaars aangeboden snack was het tijd om naar bed te gaan.
M’n kaarsje ging langzaam uit, maar het was zeer de moeite waard om dit festival mee te hebben mogen maken, want tja…van vrijdag van vijf uur ’s middags tot één uur ’s nachts en zaterdag van twaalf uur in de middag tot ongeveer half één ’s nachts is een hele ruk, mede omdat je heel veel moet staan en mijn voetjes hebben dus heel wat te verduren gehad, maar gelukkig had ik op aanraden van mijn bluesvriendinnetje mijn hakken thuisgelaten!!!

Volgend jaar is het de dertigste keer dat Moulin Blues in Ospel gehouden wordt en ik ben benieuwd naar het programma en ik hoop, dat ik dan ook weer aanwezig mag zijn om te genieten van de super goede sfeer die er op dit festival heerst.

Ik hoop dat jullie het leuk vinden dit verhaal te lezen; ik heb het met heel veel plezier geschreven.

Groetjes,
Marga
Tamaharry

Re: Moulin Blues Ospel

Bericht door Tamaharry »

..... En ik heb het met heel veel plezier gelezen Marga!
1 van de leukste concertverslagen die ik de afgelopen tijd gelezen heb. :thumbup:
Een open verhaal, wel met duidelijk je eigen mening en voorkeur erin verwerkt, zonder dat dit al te technisch
wordt maar niet op een al te "recencistische (is dit nederlands?) manier". TOP! :clap: :clap: :clap:
(Je ziet toch dat vrouwen weer op heel andere dingen letten als kerels: lange haren van zangeres, TE lange
broek etc. :lol: )
PaulC
DBF Gevorderd Talent
Berichten: 124
Lid geworden op: 31 mar 2012 23:06
Contacteer:

Re: Moulin Blues Ospel

Bericht door PaulC »

Wat een mooi verslag Marga. Dank voor het delen! :clap:
Alle muzikanten wel opgelet...haren knippen en advies vragen over de lengte van de broek VOORDAT je het podium opklimt..
Gebruikersavatar
Kuno Mooren
DBF Levende Legende
Berichten: 2319
Lid geworden op: 07 feb 2012 17:58
Locatie: Waddinxveen
Contacteer:

Re: Moulin Blues Ospel

Bericht door Kuno Mooren »

Schitterend verslag :thumbup:
dankje Marga, was er helaas alleen de zaterdag, maar wat een feest was het, met alleen maar MOOIE mensen :)
Afbeelding
Marga

Re: Moulin Blues Ospel

Bericht door Marga »

Dank jullie wel!!! :D :D

Harry: de technische dingen zijn voor mij acadabra dus daar waag ik me niet aan en een recensie schrijven is heel wat anders, dat laat ik maar aan de experts over.
Ja …. Harry vrouwen letten op andere dingen dan mannen, maar weet je: het is mijn verhaal, mijn belevenis, mijn ervaring en omdat dit epistel over de blues ging heb ik het op dit forum geplaatst.
Mijn andere verhaaltjes gaan over het leven en die belevenissen zal ik jullie besparen, die horen misschien wel op een ander forum thuis…MIJN GEHEIM of zoiets… :crazy: :lol:

Paul C: misschien moet je er ook bijzetten dat er door de band gelet moet worden op het vermaken van het publiek, want daar gaat het ook om, zoals ook het vermaken van elkaar op dat podium ;)

Kuno: ik ben het volledig met je eens: het was een mooi feest daar in Ospel :thumbup:
Patrick
DBF SideAdmin
Berichten: 2300
Lid geworden op: 12 dec 2012 07:52

Re: Moulin Blues Ospel

Bericht door Patrick »

Geweldig verslag Marga, erg genoten ervan.. (verwacht wel gelijk meer van dit soort verslagen he) Grapje...............
Tamaharry

Re: Moulin Blues Ospel

Bericht door Tamaharry »

Geen grapje Patrick: We verwachten dit gewoon van Marga! :clap:
Patrick
DBF SideAdmin
Berichten: 2300
Lid geworden op: 12 dec 2012 07:52

Re: Moulin Blues Ospel

Bericht door Patrick »

het is een vrouw Harry, dus voorzichtig brengen he, met een beetje beleid. hihihihihihihi
Tamaharry

Re: Moulin Blues Ospel

Bericht door Tamaharry »

Ken Marga (nu) persoonlijk Ger, ik weet zeker dat ze dit geen probleem vindt.... :lolno:
Patrick
DBF SideAdmin
Berichten: 2300
Lid geworden op: 12 dec 2012 07:52

Re: Moulin Blues Ospel

Bericht door Patrick »

Ik begin me nu toch een beetje af te vragen of het wel goed gaat met je Harry. hahahahahahahahaha
Plaats reactie

Terug naar “Recensies, reviews en jouw ervaringen bij een gig, concert of festival”