Deelnemers Dutch Blues Challenge 2014.

In dit forumdeel.word al het nieuws behandeld dat van de Dutch Blues Foundation uitkomt.
Tamaharry

Re: Deelnemers Dutch Blues Challenge 2014.

Bericht door Tamaharry »

Begrijp ik, maar dacht/hoopte dat er wellicht meer leden waren geweest en hier iets hadden genoteerd daarover.
Zag op andere sites veel meer verslagen en opmerkingen, vandaar......
Patrick
DBF SideAdmin
Berichten: 2300
Lid geworden op: 12 dec 2012 07:52

Re: Deelnemers Dutch Blues Challenge 2014.

Bericht door Patrick »

ik snap wat je bedoel harry,
Marga

Re: Deelnemers Dutch Blues Challenge 2014.

Bericht door Marga »



Zo te zien is er behoefte om iets te lezen over de Challenge 2014 dus ben ik maar in de pen geklommen.... ;) ;)

Afgelopen zondag 6 oktober 2014 ben ik naar de Challenge van de Dutch Blues Foundation in Nieuw-Vennep geweest.
Vanwege allerlei privé-gedoe moest ik er helaas alleen naartoe, maar ik dacht: het is een super leuk evenement en er zijn zoveel bluesvriendjes en bluesvriendinnetjes en dat was uiteraard ook zo. Ik had in ieder geval het gevoel dat men blij was om mij te zien en ook dat ik toch gekomen was.

Het evenement is super goed georganiseerd en er zijn buiten de muziek allerlei workshops o.a. ook een workshop bluesdansen. Ik heb hier zelf niet aan meegedaan, maar ik hoorde dat het heel leuk was.
Tja wat is bluesdansen denk ik dan….gewoon je lekker bewegen zoals jij dat wilt op muziek die jij mooi vindt toch?
Ook de catering is goed georganiseerd en uiteraard kon je allerlei drankjes kopen, al vind ik zelf twee muntjes van € 2,50 voor een glaasje witte wijn wat veel, maar ik was met eigen vervoerd dus heb er maar eentje gedronken :)

Rob van der Elst praatte alles aan elkaar en hij doet dat altijd op een zeer ludieke manier.
Ik had hem ingeseind over de gezondheid van mijn bluesmaatje Bert Lek en hij opende zijn praatje met de woorden: zo te zien zijn de fotografen er ook weer maar eentje ontbreekt helaas…Bert Lek, die een herseninfarct heeft gekregen maar met wie het gelukkig weer beter gaat en die over een paar dagen weer naar huis mag. Het was lief van de mensen dat ze spontaan gingen klappen en Rob zei tegen me: zo, dat applaus mag jij aan Bert doorgeven. (even terzijde: Bert vond het bijzonder en was ontroerd toen ik hem een en ander vertelde).

De band die het spits mocht afbijten was: Mariella Tirotto & The Blues Federation.
Ik had deze band nog nooit gezien of gehoord en het was een goed optreden. De zangeres zag er zo mooi uit.
Het eerste liedje vond ik helemaal niks, maar daarna was het wel mooi.
Later las ik ergens op het FB dat ze best wel even heeft moeten slikken toen ze het nieuws van Bert had gehoord, maar ze moest samen met haar muzikanten wel aan de bak.

Daarna kwamen Schipper & Landa: twee mensen op dat grote podium.
Mooi…heel mooi en Landa speelde gitaar op een manier dat het me zo ontroerde en ik ben even weggelopen, dus helaas niet het hele optreden mogen meemaken.
Ik kwam Landa later die middag tegen en ik heb hem gecomplimenteerd met zijn gitaarspel....hij lachte wat verlegen want het is, zoals ik het zie, niet echt iemand die erg extravert is, maar daar kan ik me natuurlijk in vergissen. Het kwam op mij zo over.

AJ and the Wildgrooves waren aan de beurt en wat een mooi optreden.
Vorig jaar waren ze er ook maar de zangeres deed het deze keer veel beter en ook de overige bandleden leken zich op hun gemak te voelen.
Ze vertelde later ook, dat ze veel en veel meer had genoten van het optreden en de hele sfeer op dit evenement want zo zei ze: ik heb natuurlijk het afgelopen jaar ook veel meer mensen leren kennen en dat is dan ook zo leuk om te zien hoe mensen nu op ons reageren en naar ons toekomen voor een praatje.
Wat me voornamelijk is bijgebleven van dit optreden is dat genieten op dat podium door de muzikanten van deze band.

Ralph de Jong…zit alleen op een stoel op dat podium en gaat gewoon z’n eigen gang, zoals altijd. Mooie muziek makend en zwetend en ik heb altijd het gevoel dat hij zijn muziek ten gehore brengt voor zichzelf, maar dat is mijn opinie.
Of hij terecht heeft gewonnen dat weet ik niet; het is voor een jury toch al niet eenvoudig om uit de twee duo’s/solo-artiest acts er eentje te kiezen die naar Amerika mag gaan.

Nu was het de beurt aan Zippy Leaps….voor mij een onbekende band, maar wat een performance….wat een mooie stem heeft de zangeres van de band en het kwam bij mij echt binnen.
Ik begreep dat de zangeres uit het jazz-circuit afkomstig is en dat hoorde je ook best wel.
Genoten van dit optreden en ik dacht: een kanshebber voor de winst.

Na deze band werd er een pauze ingelast om mensen in de gelegenheid te stellen om te gaan eten, want twintig minuten optreden met tien minuten pauze er tussen maakt het soms moeilijk om even uit de zaal weg te gaan.
Het was ook druk en het leek me drukker dan vorig jaar en als je dan weer terug de zaal in wilde viel het niet mee om door de menigte weer wat dichter bij het podium te komen.
Ach weet je: bluesmensen zijn lieve mensen en als je dan met een smile vraagt: mag ik er even langs, dan gaan ze gewoon voor je opzij.

Na de pauze kwam Howlin’ Stone. Deze band heb ik in april 2014 in Deurne voor het eerst gezien en er super van genoten. Ze komen uit onze provincie Limburg en waren voor Deurne nog niet buiten die provincie geweest en de mensen waar ik toen mee was waren het met elkaar eens: zo..lekker bandje... daar zullen we nog veel van gaan horen.
Drie jonge mensen die samen een feestje maken van hun optreden.
Ik moet altijd een beetje lachen omdat er altijd mensen zijn die zeggen: nou dat mutsje kan wel worden afgelaten ... maar het is ook hun imago en naast de muziek wil iedereen zich een beetje onderscheiden van de rest denk ik dan maar.
De stem van de zanger is speciaal en of iemand van nog geen twintig nu wel of niet de blues kan overbrengen kan over gediscussieerd worden, maar deze zanger kan het wel.
Je hoeft tenslotte geen ouder mens te zijn om dingen te hebben meegemaakt en het gevoel te kunnen overbrengen: iedereen zingt zijn blues vanuit zijn of haar gevoel en soms is het zo bijzonder. Ik vond het wel heel jammer dat de twintig minuten zo snel om waren.

Toen was het de beurt aan Fat Harry & The Fuzzy Licks uit Rotterdam.
Rob van der Elst zei: zijn er ook Rotterdammers in de zaal? Jaaaa en best wel veel en het applaus was er en werd ontvangen met een big smile door de bandleden.
Misschien ben ik wat bevooroordeeld, maar ik hou van deze band en van de muziek die ze spelen. Harold, de zanger, speelt veel met Preston Shannon en dat is ook te horen bij het optreden.
De gezichtsuitdrukkingen van Harold zijn bijzonder en hij gaat op in zijn muziek met de andere muzikanten aan zijn zijde.
Harold was zelf niet helemaal tevreden, maar zo zei ik: ik heb er niet veel van meegekregen wat jij minder vond gaan en ik heb wel degelijk genoten van jullie optreden.

Na Fat Harry kwam de Leif de Leeuw Band en aangezien ik deze band wel eens had gehoord en gezien en ze ook vorig jaar waren aanwezig waren op de Challenge besloot ik even de zaal te verlaten.
Ik heb hier niet zo heel veel mee en het was ook wel weer tijd voor een gesprekje en een sigaretje en dit keer een tonicje... :clap:
Van anderen heb ik gehoord dat het een heel mooi optreden was waar menigeen van heeft genoten.

Teruggekomen in de zaal speelt de Guy Smeets Band: mooi….gewoon super mooi. Het gitaarspel van Guy is bijzonder en altijd als ik zo’n jong persoon zo gitaar hoor spelen krijg ik kippenvel.
Ik sta met een super lief bluesvriendinnetje te kijken en te luisteren en af en toe een beetje te snotteren, maar de arm om me heen is welkom en samen genieten we van dit optreden.

Op een gegeven moment heb ik het even gehad….ik wil even weg en mis dus helaas het optreden van Mr Boogie Woogie, maar in de wandelgangen hoor ik dat het goed was maar een beetje steeds hetzelfde.

Het wachten is nu op de uitslag welke band er heeft gewonnen.
Spannend en iedereen heeft zo z’n voorkeur: zal het een nieuwkomer worden of een band die al wat langer meegaat en al meer heeft meegedaan?

De uitslag wordt bekend gemaakt: de winnaar is: de Leif de Leeuw Band.
Er is geroezemoes…soms een knikkend hoofd, soms een nee-schuddend hoofd maar uiteindelijk beslist de jury wie de winnaar is, tezamen met wat bezoekers die een papiertje hebben mogen invullen.
Ze verdienen het … natuurlijk verdienen ze het en de criteria die gehandhaafd worden welke band moet winnen zijn mij niet bekend en men zal ook in het achterhoofd houden dat de band wel stevig in haar schoenen moet staan om in Amerika het hoofd te bieden aan al wat daar ook komt optreden uit andere landen.
Jongere bands zijn misschien nog niet zo geschikt of nog niet goed genoeg gegroeid om daar te gaan presteren en zullen hun beurt moeten afwachten in de toekomst.

Ik had deze uitslag niet verwacht en wie ik als winnaar zou hebben willen zien is niet zo belangrijk en de felicitaties gaan daarom ook naar de Leif de Leeuw Band.

Al met al heb ik, ondanks het feit dat ik alleen er naartoe moest, een super dag gehad en mijn dank gaat ook uit naar al die lieve mensen die ook aanwezig waren….een warme deken….in een warm bad.

Ik hoop dat jullie het leuk gevonden hebben mijn verhaaltje te hebben gelezen al is het uiteraard MIJN verhaaltje. :wave: :wave:

Groetjes,
Marga























Gebruikersavatar
Heins
DBF Gevorderd Talent
Berichten: 120
Lid geworden op: 26 feb 2012 19:22
Contacteer:

Re: Deelnemers Dutch Blues Challenge 2014.

Bericht door Heins »

Marga schreef:

Zo te zien is er behoefte om iets te lezen over de Challenge 2014 dus ben ik maar in de pen geklommen.... ;) ;)

Afgelopen zondag 6 oktober 2014 ben ik naar de Challenge van de Dutch Blues Foundation in Nieuw-Vennep geweest.
Vanwege allerlei privé-gedoe moest ik er helaas alleen naartoe, maar ik dacht: het is een super leuk evenement en er zijn zoveel bluesvriendjes en bluesvriendinnetjes en dat was uiteraard ook zo. Ik had in ieder geval het gevoel dat men blij was om mij te zien en ook dat ik toch gekomen was.

Het evenement is super goed georganiseerd en er zijn buiten de muziek allerlei workshops o.a. ook een workshop bluesdansen. Ik heb hier zelf niet aan meegedaan, maar ik hoorde dat het heel leuk was.
Tja wat is bluesdansen denk ik dan….gewoon je lekker bewegen zoals jij dat wilt op muziek die jij mooi vindt toch?
Ook de catering is goed georganiseerd en uiteraard kon je allerlei drankjes kopen, al vind ik zelf twee muntjes van € 2,50 voor een glaasje witte wijn wat veel, maar ik was met eigen vervoerd dus heb er maar eentje gedronken :)

Rob van der Elst praatte alles aan elkaar en hij doet dat altijd op een zeer ludieke manier.
Ik had hem ingeseind over de gezondheid van mijn bluesmaatje Bert Lek en hij opende zijn praatje met de woorden: zo te zien zijn de fotografen er ook weer maar eentje ontbreekt helaas…Bert Lek, die een herseninfarct heeft gekregen maar met wie het gelukkig weer beter gaat en die over een paar dagen weer naar huis mag. Het was lief van de mensen dat ze spontaan gingen klappen en Rob zei tegen me: zo, dat applaus mag jij aan Bert doorgeven. (even terzijde: Bert vond het bijzonder en was ontroerd toen ik hem een en ander vertelde).

De band die het spits mocht afbijten was: Mariella Tirotto & The Blues Federation.
Ik had deze band nog nooit gezien of gehoord en het was een goed optreden. De zangeres zag er zo mooi uit.
Het eerste liedje vond ik helemaal niks, maar daarna was het wel mooi.
Later las ik ergens op het FB dat ze best wel even heeft moeten slikken toen ze het nieuws van Bert had gehoord, maar ze moest samen met haar muzikanten wel aan de bak.

Daarna kwamen Schipper & Landa: twee mensen op dat grote podium.
Mooi…heel mooi en Landa speelde gitaar op een manier dat het me zo ontroerde en ik ben even weggelopen, dus helaas niet het hele optreden mogen meemaken.
Ik kwam Landa later die middag tegen en ik heb hem gecomplimenteerd met zijn gitaarspel....hij lachte wat verlegen want het is, zoals ik het zie, niet echt iemand die erg extravert is, maar daar kan ik me natuurlijk in vergissen. Het kwam op mij zo over.

AJ and the Wildgrooves waren aan de beurt en wat een mooi optreden.
Vorig jaar waren ze er ook maar de zangeres deed het deze keer veel beter en ook de overige bandleden leken zich op hun gemak te voelen.
Ze vertelde later ook, dat ze veel en veel meer had genoten van het optreden en de hele sfeer op dit evenement want zo zei ze: ik heb natuurlijk het afgelopen jaar ook veel meer mensen leren kennen en dat is dan ook zo leuk om te zien hoe mensen nu op ons reageren en naar ons toekomen voor een praatje.
Wat me voornamelijk is bijgebleven van dit optreden is dat genieten op dat podium door de muzikanten van deze band.

Ralph de Jong…zit alleen op een stoel op dat podium en gaat gewoon z’n eigen gang, zoals altijd. Mooie muziek makend en zwetend en ik heb altijd het gevoel dat hij zijn muziek ten gehore brengt voor zichzelf, maar dat is mijn opinie.
Of hij terecht heeft gewonnen dat weet ik niet; het is voor een jury toch al niet eenvoudig om uit de twee duo’s/solo-artiest acts er eentje te kiezen die naar Amerika mag gaan.

Nu was het de beurt aan Zippy Leaps….voor mij een onbekende band, maar wat een performance….wat een mooie stem heeft de zangeres van de band en het kwam bij mij echt binnen.
Ik begreep dat de zangeres uit het jazz-circuit afkomstig is en dat hoorde je ook best wel.
Genoten van dit optreden en ik dacht: een kanshebber voor de winst.

Na deze band werd er een pauze ingelast om mensen in de gelegenheid te stellen om te gaan eten, want twintig minuten optreden met tien minuten pauze er tussen maakt het soms moeilijk om even uit de zaal weg te gaan.
Het was ook druk en het leek me drukker dan vorig jaar en als je dan weer terug de zaal in wilde viel het niet mee om door de menigte weer wat dichter bij het podium te komen.
Ach weet je: bluesmensen zijn lieve mensen en als je dan met een smile vraagt: mag ik er even langs, dan gaan ze gewoon voor je opzij.

Na de pauze kwam Howlin’ Stone. Deze band heb ik in april 2014 in Deurne voor het eerst gezien en er super van genoten. Ze komen uit onze provincie Limburg en waren voor Deurne nog niet buiten die provincie geweest en de mensen waar ik toen mee was waren het met elkaar eens: zo..lekker bandje... daar zullen we nog veel van gaan horen.
Drie jonge mensen die samen een feestje maken van hun optreden.
Ik moet altijd een beetje lachen omdat er altijd mensen zijn die zeggen: nou dat mutsje kan wel worden afgelaten ... maar het is ook hun imago en naast de muziek wil iedereen zich een beetje onderscheiden van de rest denk ik dan maar.
De stem van de zanger is speciaal en of iemand van nog geen twintig nu wel of niet de blues kan overbrengen kan over gediscussieerd worden, maar deze zanger kan het wel.
Je hoeft tenslotte geen ouder mens te zijn om dingen te hebben meegemaakt en het gevoel te kunnen overbrengen: iedereen zingt zijn blues vanuit zijn of haar gevoel en soms is het zo bijzonder. Ik vond het wel heel jammer dat de twintig minuten zo snel om waren.

Toen was het de beurt aan Fat Harry & The Fuzzy Licks uit Rotterdam.
Rob van der Elst zei: zijn er ook Rotterdammers in de zaal? Jaaaa en best wel veel en het applaus was er en werd ontvangen met een big smile door de bandleden.
Misschien ben ik wat bevooroordeeld, maar ik hou van deze band en van de muziek die ze spelen. Harold, de zanger, speelt veel met Preston Shannon en dat is ook te horen bij het optreden.
De gezichtsuitdrukkingen van Harold zijn bijzonder en hij gaat op in zijn muziek met de andere muzikanten aan zijn zijde.
Harold was zelf niet helemaal tevreden, maar zo zei ik: ik heb er niet veel van meegekregen wat jij minder vond gaan en ik heb wel degelijk genoten van jullie optreden.

Na Fat Harry kwam de Leif de Leeuw Band en aangezien ik deze band wel eens had gehoord en gezien en ze ook vorig jaar waren aanwezig waren op de Challenge besloot ik even de zaal te verlaten.
Ik heb hier niet zo heel veel mee en het was ook wel weer tijd voor een gesprekje en een sigaretje en dit keer een tonicje... :clap:
Van anderen heb ik gehoord dat het een heel mooi optreden was waar menigeen van heeft genoten.

Teruggekomen in de zaal speelt de Guy Smeets Band: mooi….gewoon super mooi. Het gitaarspel van Guy is bijzonder en altijd als ik zo’n jong persoon zo gitaar hoor spelen krijg ik kippenvel.
Ik sta met een super lief bluesvriendinnetje te kijken en te luisteren en af en toe een beetje te snotteren, maar de arm om me heen is welkom en samen genieten we van dit optreden.

Op een gegeven moment heb ik het even gehad….ik wil even weg en mis dus helaas het optreden van Mr Boogie Woogie, maar in de wandelgangen hoor ik dat het goed was maar een beetje steeds hetzelfde.

Het wachten is nu op de uitslag welke band er heeft gewonnen.
Spannend en iedereen heeft zo z’n voorkeur: zal het een nieuwkomer worden of een band die al wat langer meegaat en al meer heeft meegedaan?

De uitslag wordt bekend gemaakt: de winnaar is: de Leif de Leeuw Band.
Er is geroezemoes…soms een knikkend hoofd, soms een nee-schuddend hoofd maar uiteindelijk beslist de jury wie de winnaar is, tezamen met wat bezoekers die een papiertje hebben mogen invullen.
Ze verdienen het … natuurlijk verdienen ze het en de criteria die gehandhaafd worden welke band moet winnen zijn mij niet bekend en men zal ook in het achterhoofd houden dat de band wel stevig in haar schoenen moet staan om in Amerika het hoofd te bieden aan al wat daar ook komt optreden uit andere landen.
Jongere bands zijn misschien nog niet zo geschikt of nog niet goed genoeg gegroeid om daar te gaan presteren en zullen hun beurt moeten afwachten in de toekomst.

Ik had deze uitslag niet verwacht en wie ik als winnaar zou hebben willen zien is niet zo belangrijk en de felicitaties gaan daarom ook naar de Leif de Leeuw Band.

Al met al heb ik, ondanks het feit dat ik alleen er naartoe moest, een super dag gehad en mijn dank gaat ook uit naar al die lieve mensen die ook aanwezig waren….een warme deken….in een warm bad.

Ik hoop dat jullie het leuk gevonden hebben mijn verhaaltje te hebben gelezen al is het uiteraard MIJN verhaaltje. :wave: :wave:

Groetjes,
Marga























Een mooi eerlijk verslag Marga. Top :thumbup: Ik vind het altijd bijzonder om te horen hoe mensen vanuit de zaal naar de muzikanten kijken en hoe de muziek op hen overkomt. Ik was overigens blij dat ik niet in de jury zat.
En mede namens Mariëlla: bedankt voor het compliment.

Heins
Tamaharry

Re: Deelnemers Dutch Blues Challenge 2014.

Bericht door Tamaharry »

Weer met veel plezier gelezen Marga! Hartstikke leuk, gewoon een stuk van iemand zoals ie het zelf ervaren
heeft en wat een goed sfeerverslag is geworden: thanx! :clap: :clap: :clap:
Patrick
DBF SideAdmin
Berichten: 2300
Lid geworden op: 12 dec 2012 07:52

Re: Deelnemers Dutch Blues Challenge 2014.

Bericht door Patrick »

Heel Mooi verslag marga, bedankt hiervoor, en dan binnenkort de foto's. Zijn er zoveel, en zoveel mooie ertussen, kan niet kiezen. hahahahahahaha
Marga

Re: Deelnemers Dutch Blues Challenge 2014.

Bericht door Marga »

Dank jullie wel voor jullie complimentjes :thumbup: :thumbup:
Ik vind het altijd wel leuk om te schrijven en ik schrijf soms ook voor mezelf...hoe ik dingen beleef bij bluesevenementen of anderszins en zo langzamerhand heb ik dagboeken (lees: verhaaltjes) zat.
Tot een volgende keer als er weer eens iets moois te melden is :wave: :wave:
Tamaharry

Re: Deelnemers Dutch Blues Challenge 2014.

Bericht door Tamaharry »

Vindt dit de leukste stukjes.... uit het hart geschreven zonder overdreven en overtollige "franje": prima meid! :clap:
Marga

Re: Deelnemers Dutch Blues Challenge 2014.

Bericht door Marga »

Tamaharry schreef:Vindt dit de leukste stukjes.... uit het hart geschreven zonder overdreven en overtollige "franje": prima meid! :clap:
:oops: :oops:
Plaats reactie

Terug naar “Dutch Blues Foundation”